Trening czystości. Kiedy i jak odpieluchować dziecko?
Co to jest i na czym polega trening czystości?
Trening czystości, często określany jako odpieluchowywanie, to ważny etap w rozwoju każdego dziecka. Jest to proces, podczas którego maluch uczy się rozpoznawać sygnały wysyłane przez jego ciało dotyczące potrzeby fizjologicznych, co ostatecznie prowadzi do samodzielnego korzystania z nocnika, a później z toalety.
Kiedy zacząć trening czystości? Odpieluchowanie jest najskuteczniejsze i najszybsze wtedy, kiedy dziecko sygnalizuje gotowość do podjęcia tego wyzwania poprzez komunikowanie swoich potrzeb, utrzymywanie suchości pieluszki przez dłuższy czas oraz wyrażanie zainteresowania czynnościami związanymi z toaletą. Pamiętaj, że każde dziecko jest inne, a gotowość do odpieluchowania może nastąpić w różnym wieku – najczęściej jednak ma to miejsce w 2. roku życia maluszka.
Na czym polega trening czystości?
I etap –zacznij rozmawiać z dzieckiem o nocniku i toalecie, pokazując, jak z nich korzystać. Na tym etapie pomocne mogą okazać się książeczki na ten temat oraz zabawy, w ramach których np. ulubione pluszaki czy lalki korzystają z toalety.
II etap – kiedy dziecko wyraża gotowość do podjęcia treningu czystości, możesz zacząć zachęcać je do siadania na nocniku w określonych momentach, na przykład po posiłkach, przed wyjściem na spacer czy przed kąpielą. Zadbaj o regularność i dobrą atmosferę podczas tych pierwszych prób korzystania z nocnika!
III etap – gdy dziecko zaczyna regularnie korzystać z nocnika, ważne jest, aby utrzymać spójne podejście do treningu czystości wszystkich opiekunów malucha. Na tym etapie istotna jest regularność i konsekwencja.
IV etap – w miarę jak dziecko rośnie i staje się bardziej pewne siebie, możesz zachęcić je do korzystania z toalety. Doposaż swoją łazienkę w niezbędne akcesoria, takie jak specjalne nakładki na muszlę klozetową i podesty, które ułatwią maluchowi siadanie na desce.
Kiedy odpieluchować dziecko?
Wielu ekspertów zaleca rozpoczęcie treningu czystości, gdy dziecko wykazuje oznaki gotowości, co zazwyczaj ma miejsce między 18. a 24. miesiącem życia. Takie podejście pozwala dostosować proces odpieluchowania do indywidualnych potrzeb i tempa rozwoju dziecka.
Oznaki gotowości dziecka do odpieluchowania
Komunikacja i zdolność do wykonywania prostych poleceń – dziecko zaczyna komunikować potrzebę korzystania z toalety za pomocą słów, gestów lub mimiki.
Zainteresowanie toaletą – dziecko jest zaciekawione czynnościami fizjologicznymi oraz korzystaniem z toalety przez rodziców lub korzystaniem z nocnika przez starsze rodzeństwo.
Suchość pieluszki – dłuższe okresy suchości pieluszki, szczególnie po drzemkach, mogą wskazywać, że dziecko zaczyna kontrolować swój pęcherz.
Niechęć do brudnej pieluszki – dziecko staje się niespokojne lub niezadowolone, gdy ma mokrą lub brudną pieluszkę.
Zdolność do samodzielnego zdejmowania pieluszki – to ważny krok w kierunku samodzielności i świadomości własnego ciała. Specjaliści wskazują, że w tym przejściowym okresie dobrym pomysłem jest stosowanie pieluchomajtek, których konstrukcja i sposób zdejmowania i zakładania przypomina klasyczne majtki.
Zadbaj o kontakty z rówieśnikami
Gdy tylko okoliczności na to pozwalają – dbaj o to, by dziecko nie siedziało samotnie w kącie piaskownicy, inicjuj wspólne wyjścia na spacery z dzieckiem sąsiadów, pomagaj mu nawiązać kontakt z koleżanką lub kolegą z podwórka, słowem – dbaj o to, by dziecko jak najwięcej czasu spędzało w towarzystwie innych dzieci. Przecież w przedszkolu będzie musiało przez kilka godzin być w towarzystwie dwudziestu (lub więcej) rówieśników i dobrze, by umiało odnaleźć się w grupie.
Ucz samodzielności
Dzieci bardziej samodzielne łatwiej i szybciej adaptują się w przedszkolu. Ucząc dziecko samodzielności, ułatwmy mu znacząco przedszkolny start. To dobry czas, aby zachęcać dziecko do samodzielności i nie wyręczać go na każdym kroku.
Razem na zakupy
Zaangażuj dziecko we wspólne przygotowania wyprawki do przedszkola. Razem idźcie na zakupy, pozwól mu wybrać potrzebne rzeczy do przedszkola. Dla dziecka będą to sygnały, że dotychczas abstrakcyjne pojęcie „przedszkole” staje się powoli rzeczywistością.
Konsekwencja działania
Musisz mieć przekonanie o słuszności decyzji pójścia dziecka do przedszkola. Nie możesz okazać dziecku wahania, wątpliwości czy niepewności.
Pozytywnie nastaw dziecko do przedszkola
Wiadomo, że boimy się tego, czego nie znamy lub znamy w niewystarczającym stopniu. Dzieci wszystko widzą i słyszą, a strach rodziców im się udziela. Nawet jeśli do tej pory dziecko samo nie obawiało się przedszkola, nie wiązało z nim żadnych negatywnych odczuć, słysząc ciągle głośne lamenty, najczęściej – niestety – zbytnio zatroskanej mamy, zaczyna nabierać pewnych podejrzeń. Opowiedz dziecku o tym, jak sam chodziłeś do przedszkola, przeczytaj książkę, której bohaterowie to przedszkolaki, wymyśl własną historię, odwiedź przedszkole.
Nie spiesz się
Przyprowadzaj dziecko do przedszkola przed czasem. Nie możesz teraz się spieszyć, gdyż dodatkowo wprowadzasz atmosferę niepokoju i pobudzenia. Spiesząc się, nie masz czasu na uśmiech, przytulenie, gesty, które są teraz tak ważne dla dziecka.
Dotrzymuj słowa
Jeśli zobowiązujesz się do czegoś, zrób to. Jeśli powiesz dziecku, że odbierzesz je po obiedzie, to czekaj na nie. Nie składaj obietnic, których nie możesz wypełnić. Dotrzymanie słowa daje dzieciom poczucie bezpieczeństwa i pewność, że rodzic je kocha.
Ta strona korzysta z plików Cookies. korzystając z niej wyrażasz na to zgodę.