Moje drogie Słoneczka 🙂

Dzisiaj zajmiemy się uczuciami 🙂

1. Zabawa “Lustro emocjonalne”.

Jedna osoba w parze jest lustrem, druga – przegląda się w nim. Osoba stojąca przed lustrem wyraża miną, gestem, ruchem ciała różne emocje i stany (radość, smutek, strach, znudzenie, zmęczenie, złość) a lustro je powtarza. Po chwili następuje zmiana ról.

2. Zabawa z wykorzystaniem kostki mimicznej.

Kostka mimiczna (to chyba ta karta I z wyprawki, którą wczoraj mieliśmy wykorzystać jako pacynki… )

Dziecko ogląda kostkę mimiczną, nazywa emocje przedstawione na obrazkach buzi.

Rodzic pyta:

− Kiedy się złościmy? (Kiedy ktoś lub coś nie pozwala robić tego, co chcemy albo dostać tego, czego potrzebujemy, gdy ktoś chce nam wyrządzić krzywdę).

− Kiedy się smucimy? (Gdy żegnamy się z tym, co straciliśmy albo gdy godzimy się z tym, że niektórych rzeczy nie będziemy mieć).

− Kiedy się boimy? (Gdy czujemy zagrożenie, strach chroni nas przed nim, bo każe nam krzyczeć, uciekać, chować się lub walczyć).

− Kiedy się cieszymy? (Różne osoby cieszą inne rzeczy, zdarzenia).

− Kiedy się wstydzimy? (Gdy różnimy się czymś od innych i oni dają nam to odczuć; gdy nie spełniamy czyichś oczekiwań, nadziei, gdy przyłapano nas na czymś niewłaściwym).

− Kiedy zazdrościmy? (Gdy nie mamy tego, co mają inni – pojawia się wtedy w nas złość lub smutek, możemy czuć jedno i drugie).

Dziecko siedzi naprzeciw Rodzica. Rzuca kostką mimiczną, lub wybiera metodą losowania jeden obrazek. Nie pokazuje, co wskazała kostka, tylko miną przedstawia odpowiednią emocję. Rodzic naśladuje minę, jaką przedstawiło dziecko, i nazywa związaną z nią emocję. Potem zamiana ról.

 

3. Słuchanie tekstu Jolanty Kucharczyk “Moje uczucia”.

Żal mi minionych wakacji, urodzin, które już były,

i tego, że odwiedziny babci już się skończyły.

Smutno, że tata wyjechał, mama tak mało ma czasu,

i złość mnie bierze, że brat mój robi tak dużo hałasu.

Tu, w moim sercu, mieszkają uczucia: miłość, radość i smutek.

Czasem jestem tak bardzo szczęśliwy, lecz czasem także się smucę.

W kieszonce kasztan na szczęście o tym wciąż przypomina,

że wszystko, co jest tak smutne, kiedyś z czasem przemija.

Zobacz, już się uśmiechasz, bo znowu będą wakacje,

tata niedługo już wróci, z mamą pójdziesz na spacer.

Po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znów świeci,

po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.

 

Rozmowa na temat tekstu.

− Co mieszka w sercu?

− Czy zawsze jest nam wesoło?

− Czy zdarza się, że coś cię smuci?

− Czy zdarza się, że coś cię złości?

Rodzic przypomina, że uczucia, emocje są czymś normalnym, naturalnym, co zawsze towarzyszy ludziom – dorosłym i dzieciom. Ale należy pamiętać o tym, że każde złe przeżycia mijają i znów może być dobrze- po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znowu świeci, po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.

 

4. Karta pracy, cz. 4, s. 59

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/npoia-bbplus-kp-4/mobile/index.html

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie rybek i fal po śladach. Kończenie rysowania rybek według wzoru. Kolorowanie ich.

 

5. Rysowanie na kartkach tego, co cieszy dziecko, i tego, co je smuci.

Potrzebna kartka podzielona na pół – w lewym górnym rogu rysunek chmurki, a w prawym górnym rogu – słoneczka, kredki.

Po lewej stronie kartki (chmurka) dziecko rysuje to, co je smuci, a po prawej stronie (słonko) – co je cieszy.